~Wszystko się zmieniło~Misja 7~

Ludmiła

                 Młoda i Czarna poszły i zostawiły  mnie samą z moim problemem. Ustaliłyśmy, że jutro razem ze mną pójdą na siłownię, jako moja obstawa. Z jednej strony nie mogę się doczekać naszego spotkania, a z drugiej trochę się go boję. No bo przecież on jest terrorystą...  Tak w zasadzie nie mam pojęcia dlaczego TSS i terroryści się nienawidzą. Podobno kiedyś tak nie było. Kiedyś tworzyli sojusz, ale coś ich poróżniło. Jakaś grubsza sprawa... Ale nikt nie chce o tym rozmawiać. Cały czas myślę o Federico. Dlaczego mi pomógł? Czy jeszcze żyje? Czy przyjdzie juto na spotkanie? Bo przecież równie dobrze mógł sobie żartować. Sama nie wiem. Nie znam się na chłopakach. Tak w zasadzie to nigdy z nikim się nie spotykałam. To dla mnie nowa sytuacja. Stop! To nie jest żadna randka ani nic. To po prostu zwyczajne spotkanie z przyjacielem... Nie. Federico jest dla mnie kimś więcej niż zwykłym przyjacielem. No bo, czy zwyczajni przyjaciele się całują? Nie. Zasnęłam, a śniły mi się pewne czekoladowe oczy...

Natalia

             -Co macie?-zapytał nas zrezygnowany Maxi. Siedzieliśmy właśnie w kawiarni.

-Cóż.. Wpadłyśmy na pewien trop. Wczoraj w siłowni, nagraliśmy dziwną rozmowę, dwóch nastolatek. Nie mamy pewności, ale wydaje nam się, że są z TSS.

-Nastolatek? Ile lat miały, tak na oko?

-Jakoś 16-17...-odpowiedziałam.

-Nie. Są za młode jak na agentki-stwierdził Andres.

-Skąd ta pewność?-spytała Cami.

-Poprzednie tropy prowadziły raczej do osób pełnoletnich.
-Ale poprzednie tropy były fałszywe-skwitowałam.

-No tak, ale....

-Żadnych ale! Jeśli chcecie pójdziemy tam jutro i trochę poobserwujemy. Może tam przyjdą.

-To lepsze niż nic...-westchnął Maxi i uśmiechnął się blado.

Federico

               Zbliżała się 16.00. Ja, Leon i Diego jechaliśmy na siłownię. Są ze mną, aby w razie czego pomóc. Nalegali, więc się zgodziłem. Wczoraj nieźle mi się oberwało od szefa. Chciał mnie nawet wywalić. Ale naściemniałem mu trochę i odpuścił. Powiedział tylko, że będzie mnie miał na oku. Zaparkowaliśmy i powędrowaliśmy w kierunku szatni. Kiedy znaleźliśmy się na sali ona już tam była. Ubrana w błękitną bokserkę i czarne leginsy. Wyglądała przepięknie. Dałem znak chłopakom, żeby poszli na drugi koniec pomieszczenia i podszedłem do Lu. 

-Hej księżniczko-przytuliłem ją.

-Witaj Fede.

-Nawet nie wiesz jak się cieszę, że cię widzę. Wszystko ok? Nie miałaś problemów?

-Ja? Nie. A ty? Co z szefem?

-Udało mi się go udobruchać.

-To dobrze. Nawet nie wiesz jak się martwiłam. Przyszedłeś z chłopakami?

-Tak. Masz coś przeciwko?

-Nie skąd. Rozumiem to. Ja też z kimś przyszłam...

-Z kim?

-Widzisz tamte dwie, które piją tymbarki?

-Aha.

-To one. 

-Czy one też są...

-...z TSS? Tak.-dokończyła za mnie. Skierowałem wzrok w kierunku dziewczyn, do których właśnie podeszli Leon i Diego. Przytulili się... Że co? Oni się znają?

-To dziwne....-szepnąłem.

-Co jest dziwne?-zapytała Ludmiła.

-Czy te twoje kumpele i Snajper i Kosa się znają?

-Nic mi o tym nie wiadomo. 

-Zapytać się?

-Za chwilę-mruknęła i mocniej wtuliła się w mój tors. Poczułem, że drży.

-Co się stało?

-Wiesz, że nie możemy być razem, prawda?

-Wiem... Ale coś wymyślimy. Obiecuję.

-Mam taką nadzieję.-po paru przytulasach i buziakach poszliśmy w kierunku naszych przyjaciół. Wiedzieliśmy, że cały czas nas obserwowali.

-Czy wy się znacie?-spytaliśmy równocześnie.

-Yyyyy. Tak...

-Kiedy się poznaliście?

-Wczoraj na siłce. 

-Wiedziałyście wtedy, że to terroryści?-spytała Lusia.

-Jesteście terrorystami?-zapytały.

-No. Tak..-odpowiedział Snajper.-A wy to TSS?

-Tak-odpowiedziały. No to pięknie. Terrorysta zakochany w lasce z TSS. TSS i terroryści spotykają się na siłowni. TSS i terroryści się LUBIĄ i NIE ZABIJAJĄ się nawzajem.  I co my mamy teraz zrobić? Siedziliśmy w milczeniu, każdy pogrążony w swoich myślach.

-Stać! Zostaliście zatrzymani przez policję!-skoczyliśmy na równe nogi i przybraliśmy pozycje bojowe...

*******************************************************************************

Hejka Miśki!

Dzięki za komentarze!

Bardzo przepraszam, że tak późno i że taki krótki i słaby, ale brak czasu robi swoje.

Jak pewnie niektórzy z was wiedzą wzięłam udział w konkursie na Os. I muszę się pochwalić, że zajęłam drugie miejsce. Tu macie link http://fedemila-love-will-remember.blogspot.com/2015/03/os-misii-ferro-2-miejsce.html

Mam nadzieję, że wpadniecie i skomentujecie xD

Czekam na komentarze <3

Buziole :-***

Misia <3

PS Next za tydzień lub dwa